İstanbul Bilgi Üniversitesi Göç Çalışmaları Uygulama ve Araştırma Merkezi tarafınca düzenlenen IV. Göç Çalışmaları Lisansüstü Öğrenci Konferansı’nda göç olgusu iktisat, sanat ve kültür, göçmenlerin psikososyal durumları ve ahenk siyasetleri üzere farklı boyutlarıyla ele alındı
İstanbul Bilgi Üniversitesi Göç Çalışmaları Uygulama ve Araştırma Merkezi tarafınca 2019’dan bu yana düzenlenen Göç Çalışmaları Lisansüstü Öğrenci Konferansı, bu yıl da göç alanında çalışan yüksek lisans ve doktora öğrencilerini bu alanda farklı disiplinlerde çalışan tecrübeli akademisyenler ile bir ortaya getirdi. Göç konusunda lisansüstü çalışmaları bilhassa metodolojik ve teorik açıdan tartışmaya sunan konferansta yurtarasında ve yurtharicinde lisansüstü çalışmaları bulunan öğrenciler kelam aldı.
Konferansta göç olgusu “Emek, Göç ve Şehir”, “Sanat, Kültür ve Göç”, “Göçmenlerin Psikososyal Durumları”, “Duyulmayan/Görülmeyen Göçmenler ve Algılar”, “Göç ve Ahenk Politikaları”, “Evin/Kimliğin Hudutları ve Sınırsızlığı” ile “Toplumsal Cinsiyet Rolleri ve Göç” bahis başlıkları altında farklı boyutlarıyla tartışıldı. Oturumlarda moderasyon ve çalışmalar hakkında geri bildirimleri Prof. Dr. Mine Eder, Prof. Dr. Pınar Uyan Semerci, Doç. Dr. Didem Danış, Dr. Öğretim Üyesi Gülay Uğur Göksel, Dr. Öğretim Üyesi Sedef Turper, Dr. Öğretim Üyesi Tuğçe Erçetin, Dr. Deniz Güneş Yardımcı üstlendi.
Seminerin açılış konuşmasını yapan İstanbul Bilgi Üniversitesi Göç Çalışmaları Uygulama ve Araştırma Merkezi Müdürü Prof. Dr. Pınar Uyan Semerci, “İçinde bulunduğumuz fazlacalu krizler periyodunda göçün üzerine konuşmaktan, göç aykırılığının yükseldiği bir periyotta dördüncü sefer bu konferansı yapıyor olmaktan memnunluk duyuyoruz. Bu konferansın gayesi göç alanında çalışan lisansüstü öğrencilerinin çalışmalarını daha uygun hale getirmek ve gerçek manada bir tartışma ortamı yaratmak. Göç çalışmalarının oldukcadisiplinli bir alan olması niçiniyle farklı disiplinlerden gelen arkadaşlarımızın sunum yapmasına imkân sağlamaya çalıştık. Bu yıl konferansımıza Türkiye’de 19 farklı kent ve dünyada 6 ülkede lisansüstü eğitimlerini sürdüren öğrenciler yahut yeni mezunlardan müracaatlar yapıldı-geldi” dedi.
Boğaziçi Üniversitesi Siyaset Bilimi ve Memleketler arası Bağlar Kısmı öğretim üyesi Prof. Dr. Mine Eder ise “Göç çalışmaları farklı boyutlarıyla disiplinlerarası bir biçimde çalışabileceğimiz bir bahis olduğu için zorluğuna karşın çalışması epey manalı bir alan. Toplumsal dinamiğin ortasında insanların birlikte yaşama hallerini araştırıyorsunuz. Akademisyen olarak bir ses olma misyonumuz var. O yüzden hem global seviyede hem ülke seviyesinde tıpkı vakitte kişisel seviyede toplumsal dinamiklerin ortasında tahlil ederek bireyin faydası için çalışıyoruz” dedi.
‘Sosyal ağlar göçmenlerin işgücü piyasasında tutunmasını etkiliyor’
“Suriyeli Göçmen İşgücünün Emek Piyasasında Tutun(ama)ma Halleri: İstanbul Örneği” başlıklı bir sunum yapan, İstanbul Teknik Üniversitesi’nden Nail Gökhan Karabulut, toplumsal ağların ve mesleksel irtibatların göçmenlerin emek piyasasına tutunmasındaki tesirlerini incelediği çalışmasını anlattı. Karabulut, göçmenlerin dezavantajlı pozisyonlarına karşın toplumsal ağlara dahil olmalarının istihdam edilmelerinde tesirli olduğunu belirtti. Karabulut, “İstihdamın toplumsal ve ekonomik bütünleşme açısından önemi bu alandaki problemlerin tespit edilmesini, gerekli önlemlerin alınmasını ve siyasetlerin uygulanmasını zarurî kılıyor. Kişinin topluluk bağları iş bulmasını kolaylaştırıyor. Göç sürecinin başlangıcında niteliksiz göçmenlerin, nitelikli göçmenlere göre daha avantajlı olduğu söylenebilir. Bunun sebebi yaşadıkları iki ülkede de benzeri iş kollarında çalışıyor olmalarıdır” dedi.
“Türkiye’de Yaşayan Suriyeli Göçmenlerde Covid-19 Pandemisiyle Bağlantılı Gerilim Etmenlerinin Göç daha sonrası Gerilim Etmenleriyle Alakasının İncelenmesi” konusunda sunum yapan İstanbul Bilgi Üniversitesi’nden Sibel Sabırlı, Suriyelilerin göç daha sonrası Türkiye’de karşılaştıkları zorlukları türel düzenlemeler, lisan bariyeri, ekonomik zorluklar, istihdam, barınma, eğitim, sıhhat, ayrımcılık, ahenk ve stigmatizasyon olarak sıraladı. Sabırlı, “Suriyeli göçmenlerin göç daha sonrası gerilim etmenleri pandemide iş kaybı, Covid-19 korkusu ve algılanan toplumsal takviye ile bağlantılı. Kronik hastalığı olan iştirakçilerin Covid-19 korkusu, kronik hastalığı olmayanlara bakılırsa daha fazla. Suriyeli göçmenlerin ve başka dezavantajlı kümelerin hizmetlere erişimi sosyoekonomik durumun ötesinde gereksinimdir. Pandemi devrindeki gerilim etmenleri, göç daha sonrası gerilim etmenlerine eklendiğinde göçmenler ve dezavantajlı kümelerin sosyoekonomik eşitsizliği derinleşiyor” diye konuştu.
“İltica Bekleme Sürecindeki Sığınmacıların Ruh Sıhhati: Türkiye ve Kanada’daki İranlı Sığınmacılar Üzerine Nitel Bir Çalışma” başlıklı doktora çalışmasından bir kesit sunan Victoria Üniversitesi’nden Sanam Vaghefi ise İran’ın 1980’lerden beri dünyada en epeyce göç veren ülkelerden biri olduğunu ve Türkiye ile Kanada’nın da bu göçmenleri kabul eden en önemli konut sahibi ülkeler içinde yer aldığını belirtti. Vaghefi, “Yaptığım saha çalışmalarında göçün kendisinin bir travma olarak algılandığını, göç sırasında yaşanan olayların ve iltica müracaatından daha sonraki bekleme sürecinin beşerler üzerinde travmatik tesir yarattığını gözlemledim. Bu süreçte bireylerin ülkelerinde kalan yakınlarının vefatı üzere durumlar yıllar geçse de göçmenlerin unutamadığı olaylar içinde yer alıyor. Göçmenlerin kendi ülkelerindeki iş tecrübeleri ve diplomalarının da göç edilen ülkede sayılmaması şahısların benlik algısında değişimlere niye olurken sıfırdan başlamak için de geç kalmışlık hissi yaratıyor” dedi.
“Filistinli Bayanların Mecburî Göç Deneyimleri” konusunda sunum yapan, Hacettepe Üniversitesi’nden Esma Kaşram ise araştırmasında ülkelerinden ayrılmak zorunda kalıp dünyanın bir oldukça ülkesine göç eden Filistinli bayanlardan ve Suriye üzerinden Türkiye’ye gelen Filistinlilerden birtakım örneklere yer verdiğini belirtti. Bu araştırması için Türkiye’deki Filistinli bayanlarla görüşen Kaşram, ”Burada onları özel kılan ikinci sefer göçe maruz kalmaları ve Türkiye’ye göç ettiklerinde kimlik sorunu yaşamaları. Filistinli olduklarını aslında saklamak istemiyorlar. Filistin’e geri dönmemek ve ekonomik sebeplerle Suriyeliler üzere süreksiz muhafaza kimliğini almak için efor sarf ediyorlar” dedi.
Pompeu Fabra Üniversitesi’nden Aslıhan Yurdakul, New York Üniversitesi’nden Süleyman Kıroğlu, Syracuse Üniversitesi’nden Hüseyin Zeyd Koytak, Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesi’nden Şenol Kaynakçı, İstanbul Medeniyet Üniversitesi’nden Zeynep Yılmaz Hava, Hacettepe Üniversitesi’nden Berhudan Şamar, İstanbul Teknik Üniversitesi’nden Papatya Bostancı, Hacettepe Üniversitesi’nden Işıl Elif Arslan, Ankara Üniversitesi’nden Eren Köse, TED Üniversitesi’nden Sanaa Alnaji, Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi’nden Hilal Sevlü, Mimar Sinan Hoş Sanatlar Üniversitesi’nden Merve Gizem Uğur, İstanbul Üniversitesi’nden Yusuf Balcı, Beykent Üniversitesi’nden Erdal Bayraktar, Potsdam Üniversitesi’nden Adem Muzaffer Erol, Kocaeli Üniversitesi’nden Aysel Okten Taş, Kocaeli Üniversitesi’nden Buket Özdemir Kol, Boğaziçi Üniversitesi’nden Helin Su Kotan ve İstanbul Üniversitesi’nden Waseem Ahmad Siddiqui konferansta çalışmalarını sunan isimler içindeydı.
Kaynak: (BYZHA) – Beyaz Haber Ajansı
İstanbul Bilgi Üniversitesi Göç Çalışmaları Uygulama ve Araştırma Merkezi tarafınca 2019’dan bu yana düzenlenen Göç Çalışmaları Lisansüstü Öğrenci Konferansı, bu yıl da göç alanında çalışan yüksek lisans ve doktora öğrencilerini bu alanda farklı disiplinlerde çalışan tecrübeli akademisyenler ile bir ortaya getirdi. Göç konusunda lisansüstü çalışmaları bilhassa metodolojik ve teorik açıdan tartışmaya sunan konferansta yurtarasında ve yurtharicinde lisansüstü çalışmaları bulunan öğrenciler kelam aldı.
Konferansta göç olgusu “Emek, Göç ve Şehir”, “Sanat, Kültür ve Göç”, “Göçmenlerin Psikososyal Durumları”, “Duyulmayan/Görülmeyen Göçmenler ve Algılar”, “Göç ve Ahenk Politikaları”, “Evin/Kimliğin Hudutları ve Sınırsızlığı” ile “Toplumsal Cinsiyet Rolleri ve Göç” bahis başlıkları altında farklı boyutlarıyla tartışıldı. Oturumlarda moderasyon ve çalışmalar hakkında geri bildirimleri Prof. Dr. Mine Eder, Prof. Dr. Pınar Uyan Semerci, Doç. Dr. Didem Danış, Dr. Öğretim Üyesi Gülay Uğur Göksel, Dr. Öğretim Üyesi Sedef Turper, Dr. Öğretim Üyesi Tuğçe Erçetin, Dr. Deniz Güneş Yardımcı üstlendi.
Seminerin açılış konuşmasını yapan İstanbul Bilgi Üniversitesi Göç Çalışmaları Uygulama ve Araştırma Merkezi Müdürü Prof. Dr. Pınar Uyan Semerci, “İçinde bulunduğumuz fazlacalu krizler periyodunda göçün üzerine konuşmaktan, göç aykırılığının yükseldiği bir periyotta dördüncü sefer bu konferansı yapıyor olmaktan memnunluk duyuyoruz. Bu konferansın gayesi göç alanında çalışan lisansüstü öğrencilerinin çalışmalarını daha uygun hale getirmek ve gerçek manada bir tartışma ortamı yaratmak. Göç çalışmalarının oldukcadisiplinli bir alan olması niçiniyle farklı disiplinlerden gelen arkadaşlarımızın sunum yapmasına imkân sağlamaya çalıştık. Bu yıl konferansımıza Türkiye’de 19 farklı kent ve dünyada 6 ülkede lisansüstü eğitimlerini sürdüren öğrenciler yahut yeni mezunlardan müracaatlar yapıldı-geldi” dedi.
Boğaziçi Üniversitesi Siyaset Bilimi ve Memleketler arası Bağlar Kısmı öğretim üyesi Prof. Dr. Mine Eder ise “Göç çalışmaları farklı boyutlarıyla disiplinlerarası bir biçimde çalışabileceğimiz bir bahis olduğu için zorluğuna karşın çalışması epey manalı bir alan. Toplumsal dinamiğin ortasında insanların birlikte yaşama hallerini araştırıyorsunuz. Akademisyen olarak bir ses olma misyonumuz var. O yüzden hem global seviyede hem ülke seviyesinde tıpkı vakitte kişisel seviyede toplumsal dinamiklerin ortasında tahlil ederek bireyin faydası için çalışıyoruz” dedi.
‘Sosyal ağlar göçmenlerin işgücü piyasasında tutunmasını etkiliyor’
“Suriyeli Göçmen İşgücünün Emek Piyasasında Tutun(ama)ma Halleri: İstanbul Örneği” başlıklı bir sunum yapan, İstanbul Teknik Üniversitesi’nden Nail Gökhan Karabulut, toplumsal ağların ve mesleksel irtibatların göçmenlerin emek piyasasına tutunmasındaki tesirlerini incelediği çalışmasını anlattı. Karabulut, göçmenlerin dezavantajlı pozisyonlarına karşın toplumsal ağlara dahil olmalarının istihdam edilmelerinde tesirli olduğunu belirtti. Karabulut, “İstihdamın toplumsal ve ekonomik bütünleşme açısından önemi bu alandaki problemlerin tespit edilmesini, gerekli önlemlerin alınmasını ve siyasetlerin uygulanmasını zarurî kılıyor. Kişinin topluluk bağları iş bulmasını kolaylaştırıyor. Göç sürecinin başlangıcında niteliksiz göçmenlerin, nitelikli göçmenlere göre daha avantajlı olduğu söylenebilir. Bunun sebebi yaşadıkları iki ülkede de benzeri iş kollarında çalışıyor olmalarıdır” dedi.
“Türkiye’de Yaşayan Suriyeli Göçmenlerde Covid-19 Pandemisiyle Bağlantılı Gerilim Etmenlerinin Göç daha sonrası Gerilim Etmenleriyle Alakasının İncelenmesi” konusunda sunum yapan İstanbul Bilgi Üniversitesi’nden Sibel Sabırlı, Suriyelilerin göç daha sonrası Türkiye’de karşılaştıkları zorlukları türel düzenlemeler, lisan bariyeri, ekonomik zorluklar, istihdam, barınma, eğitim, sıhhat, ayrımcılık, ahenk ve stigmatizasyon olarak sıraladı. Sabırlı, “Suriyeli göçmenlerin göç daha sonrası gerilim etmenleri pandemide iş kaybı, Covid-19 korkusu ve algılanan toplumsal takviye ile bağlantılı. Kronik hastalığı olan iştirakçilerin Covid-19 korkusu, kronik hastalığı olmayanlara bakılırsa daha fazla. Suriyeli göçmenlerin ve başka dezavantajlı kümelerin hizmetlere erişimi sosyoekonomik durumun ötesinde gereksinimdir. Pandemi devrindeki gerilim etmenleri, göç daha sonrası gerilim etmenlerine eklendiğinde göçmenler ve dezavantajlı kümelerin sosyoekonomik eşitsizliği derinleşiyor” diye konuştu.
“İltica Bekleme Sürecindeki Sığınmacıların Ruh Sıhhati: Türkiye ve Kanada’daki İranlı Sığınmacılar Üzerine Nitel Bir Çalışma” başlıklı doktora çalışmasından bir kesit sunan Victoria Üniversitesi’nden Sanam Vaghefi ise İran’ın 1980’lerden beri dünyada en epeyce göç veren ülkelerden biri olduğunu ve Türkiye ile Kanada’nın da bu göçmenleri kabul eden en önemli konut sahibi ülkeler içinde yer aldığını belirtti. Vaghefi, “Yaptığım saha çalışmalarında göçün kendisinin bir travma olarak algılandığını, göç sırasında yaşanan olayların ve iltica müracaatından daha sonraki bekleme sürecinin beşerler üzerinde travmatik tesir yarattığını gözlemledim. Bu süreçte bireylerin ülkelerinde kalan yakınlarının vefatı üzere durumlar yıllar geçse de göçmenlerin unutamadığı olaylar içinde yer alıyor. Göçmenlerin kendi ülkelerindeki iş tecrübeleri ve diplomalarının da göç edilen ülkede sayılmaması şahısların benlik algısında değişimlere niye olurken sıfırdan başlamak için de geç kalmışlık hissi yaratıyor” dedi.
“Filistinli Bayanların Mecburî Göç Deneyimleri” konusunda sunum yapan, Hacettepe Üniversitesi’nden Esma Kaşram ise araştırmasında ülkelerinden ayrılmak zorunda kalıp dünyanın bir oldukça ülkesine göç eden Filistinli bayanlardan ve Suriye üzerinden Türkiye’ye gelen Filistinlilerden birtakım örneklere yer verdiğini belirtti. Bu araştırması için Türkiye’deki Filistinli bayanlarla görüşen Kaşram, ”Burada onları özel kılan ikinci sefer göçe maruz kalmaları ve Türkiye’ye göç ettiklerinde kimlik sorunu yaşamaları. Filistinli olduklarını aslında saklamak istemiyorlar. Filistin’e geri dönmemek ve ekonomik sebeplerle Suriyeliler üzere süreksiz muhafaza kimliğini almak için efor sarf ediyorlar” dedi.
Pompeu Fabra Üniversitesi’nden Aslıhan Yurdakul, New York Üniversitesi’nden Süleyman Kıroğlu, Syracuse Üniversitesi’nden Hüseyin Zeyd Koytak, Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesi’nden Şenol Kaynakçı, İstanbul Medeniyet Üniversitesi’nden Zeynep Yılmaz Hava, Hacettepe Üniversitesi’nden Berhudan Şamar, İstanbul Teknik Üniversitesi’nden Papatya Bostancı, Hacettepe Üniversitesi’nden Işıl Elif Arslan, Ankara Üniversitesi’nden Eren Köse, TED Üniversitesi’nden Sanaa Alnaji, Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi’nden Hilal Sevlü, Mimar Sinan Hoş Sanatlar Üniversitesi’nden Merve Gizem Uğur, İstanbul Üniversitesi’nden Yusuf Balcı, Beykent Üniversitesi’nden Erdal Bayraktar, Potsdam Üniversitesi’nden Adem Muzaffer Erol, Kocaeli Üniversitesi’nden Aysel Okten Taş, Kocaeli Üniversitesi’nden Buket Özdemir Kol, Boğaziçi Üniversitesi’nden Helin Su Kotan ve İstanbul Üniversitesi’nden Waseem Ahmad Siddiqui konferansta çalışmalarını sunan isimler içindeydı.
Kaynak: (BYZHA) – Beyaz Haber Ajansı