achievable
New member
“Futbolun belirli süreli bir iş sözleşmesi olduğunu her zaman söyledim, ancak bunun yerine kültür ve eğitimin kimsenin sizden alamayacağı bir şey olduğunu düşünmeliyiz.” Eski Lazio savunma oyuncusu ve Luiss takımının şu anki teknik direktörü Guglielmo Stendardo, avukat ve özel Roma üniversitesinin “Hukukçu sahaya girer” spor hukuku kursunun öğretmeni Adnkronos’a anlatıyor. Futbolcular ve yüksek eğitim hakkında konuşma fırsatı, pek alışılmış bir kombinasyon olmasa da, Cagliari’nin kaptanı Nicolas Viola’nın Psikoloji alanında aldığı yeni diplomadır ve 32 yaşında üç yıllık diplomasını almıştır. “Öğrenim kesindir, spor ise eğiten, kesin değerleri olan bir şeydir. Yaptığımız bir araştırmada Serie A’daki futbolcuların yüzde 70’inin sekizinci sınıf, yüzde 26,2’sinin diploma ve yüzde 4,8’inin diploma sahibi olduğu ortaya çıktı. Son yıllarda mezunların sayısı arttı”.
Stendardo, “Son yıllarda bir büyüme görmüş olsak bile, bence hâlâ yapılması gereken çok şey var, çünkü devrim kültürel olmalı: sporcuları gelecekleri için bilinçli ve karlı seçimlere yönlendirmeliyiz, desteklemeli ve yönlendirmeliyiz”, diye açıklıyor Stendardo. İnsanların sadece ekonomik değil motivasyonel geleceğini de etkiliyor mu? “Tabii ki mutlaka, bu yüzden futbolcuyu sahadaki deneyiminin ilk aşamasında yönlendirmemiz gerekiyor ve bu aileler, ebeveynler, kulüpler, spor kurumları tarafından yapılabilir. Daha sonra da kendimizi organize edip, kendimizi eğitmemiz gerekiyor. Bu dönem açıkça 18’den 30’a kadar gidiyor ve sonunda bu becerileri kariyer sonrası geliştiriyor”. Kendisi aynı zamanda takıma koçluk yaptığı üniversitede spor hukuku profesörü olan, Eccellenza şampiyonasında aktif olan ve aynı zamanda UEFA antrenörlük lisansına sahip olan bir isim.
Aynı zamanda Luiss’teki spor hukuku dersinin de başlığını veren çalışmasında Stendardo, beklentileri karşılayan bir gelecek sağlamak için spor ve eğitim arasında “çifte kariyere” sahip olmanın gerekliliğini vurguluyor ve bu da çoğunlukla tam olarak ulaşılamaz sonuçlar doğuruyor. üst düzey eğitim eksikliğinden kaynaklanmaktadır. “Bazı araştırmalar, profesyonel bir futbolcu olma hayalini gerçekleştirmeyi başarsa bile (bununla A, B, C şeklindeki üç kategoriyi kastediyorum), kariyer sonrasına ayrılan bölümde okuduğumuz gerçekliğin çoğu zaman bunu kanıtladığını gösteriyor kazançlar ve gelecek beklentileri açısından tamamen pembe olmaktan uzak. Profesyonel futbolcuların %55’i yılda 50.000 Euro’dan az kazanıyor. Spor dünyasındaki iş pozisyonları teklifleri, eski sporculardan gelen aşırı taleple karşılaştırıldığında önemsiz kalıyor; futbol dünyasında yalnızca %10’u kalıyor. Futbolcuların %60’ı, kariyer sonrası kariyerlerinden 5 yıl sonra yoksulluk içinde yaşıyor; Luiss’e 15 Ekim 2022’de katılan eski Lazio Sportif Direktörü Igli Tare, yukarıda belirtilen oranın daha da yüksek, yani %87 olduğuna inanıyor. Sebepler farklı: kötü yatırımlar, yüksek yaşam standartları, zayıf finansal eğitim.”
“Bu, ele alınması gereken hassas bir durum. Profesyonel sporcular kariyerleri boyunca ve sonunda sayısız zorluk ve sorunla karşı karşıya kalabilirler. Bunları üç kategoride özetleyebiliriz: Psikolojik rahatsızlık, antrenman boşlukları ve ikincil ekonomik sorunlar. Psikolojik açıdan bakıldığında, sporcunun kendisini yalnızca spor üzerinden tanımlaması, bunun dışında kimlikler yaratma çabası içinde olması sıklıkla görülür.Bu tek taraflı özdeşleşme, anlaşılır bir başarısızlık korkusuyla birlikte kendi sportif performansına yönelik bir takıntıya yol açabilir. Bu kaçınılmaz olarak kişinin özgüveniyle çatışmasına ve sonunda yaşamın diğer etkinliklerine olan ilginin tamamen kaybolmasına yol açar. Psikolojide gerçek yastan bahsederiz, bununla sporcu rolünün kaybını kastediyoruz, yeni bir kariyere başlamak için gerekli araçlara sahip olmamanın, teşviklerin veya fırsatların yokluğunun ve her şeyden önce doldurulması zor olan fiziksel ve duygusal bir boşluğun farkına varılması”.
“Ancak belki de en endişe verici veriler, sporcuların varlıklarının kötü yönetimiyle ilgili veriler. Lombard International Assurance’ın Avrupa’da yürüttüğü araştırmaya göre, Birleşik Krallık’ta futbolcuların yüzde 40’ı emekli olduktan 5 yıl sonra yoksulluk riskiyle karşı karşıya. Yüzde 60’lara çıkıyor. Bunun birden fazla nedeni var: yanlış yatırımlar, yetersiz yaşam standardı ve daha önce de belirtildiği gibi psikolojik sorunlar. Sporcular çoğunlukla yalnızdır, spor kariyerinden kariyere geçiş sürecinde kendilerine eşlik edilme ve desteklenme imkânı yoktur. kariyer sonrası ve her şeyden önce kendilerini başarılı bir şekilde yeniden keşfedecek araçlara sahip değiller.”
Stendardo, “Son yıllarda bir büyüme görmüş olsak bile, bence hâlâ yapılması gereken çok şey var, çünkü devrim kültürel olmalı: sporcuları gelecekleri için bilinçli ve karlı seçimlere yönlendirmeliyiz, desteklemeli ve yönlendirmeliyiz”, diye açıklıyor Stendardo. İnsanların sadece ekonomik değil motivasyonel geleceğini de etkiliyor mu? “Tabii ki mutlaka, bu yüzden futbolcuyu sahadaki deneyiminin ilk aşamasında yönlendirmemiz gerekiyor ve bu aileler, ebeveynler, kulüpler, spor kurumları tarafından yapılabilir. Daha sonra da kendimizi organize edip, kendimizi eğitmemiz gerekiyor. Bu dönem açıkça 18’den 30’a kadar gidiyor ve sonunda bu becerileri kariyer sonrası geliştiriyor”. Kendisi aynı zamanda takıma koçluk yaptığı üniversitede spor hukuku profesörü olan, Eccellenza şampiyonasında aktif olan ve aynı zamanda UEFA antrenörlük lisansına sahip olan bir isim.
Aynı zamanda Luiss’teki spor hukuku dersinin de başlığını veren çalışmasında Stendardo, beklentileri karşılayan bir gelecek sağlamak için spor ve eğitim arasında “çifte kariyere” sahip olmanın gerekliliğini vurguluyor ve bu da çoğunlukla tam olarak ulaşılamaz sonuçlar doğuruyor. üst düzey eğitim eksikliğinden kaynaklanmaktadır. “Bazı araştırmalar, profesyonel bir futbolcu olma hayalini gerçekleştirmeyi başarsa bile (bununla A, B, C şeklindeki üç kategoriyi kastediyorum), kariyer sonrasına ayrılan bölümde okuduğumuz gerçekliğin çoğu zaman bunu kanıtladığını gösteriyor kazançlar ve gelecek beklentileri açısından tamamen pembe olmaktan uzak. Profesyonel futbolcuların %55’i yılda 50.000 Euro’dan az kazanıyor. Spor dünyasındaki iş pozisyonları teklifleri, eski sporculardan gelen aşırı taleple karşılaştırıldığında önemsiz kalıyor; futbol dünyasında yalnızca %10’u kalıyor. Futbolcuların %60’ı, kariyer sonrası kariyerlerinden 5 yıl sonra yoksulluk içinde yaşıyor; Luiss’e 15 Ekim 2022’de katılan eski Lazio Sportif Direktörü Igli Tare, yukarıda belirtilen oranın daha da yüksek, yani %87 olduğuna inanıyor. Sebepler farklı: kötü yatırımlar, yüksek yaşam standartları, zayıf finansal eğitim.”
“Bu, ele alınması gereken hassas bir durum. Profesyonel sporcular kariyerleri boyunca ve sonunda sayısız zorluk ve sorunla karşı karşıya kalabilirler. Bunları üç kategoride özetleyebiliriz: Psikolojik rahatsızlık, antrenman boşlukları ve ikincil ekonomik sorunlar. Psikolojik açıdan bakıldığında, sporcunun kendisini yalnızca spor üzerinden tanımlaması, bunun dışında kimlikler yaratma çabası içinde olması sıklıkla görülür.Bu tek taraflı özdeşleşme, anlaşılır bir başarısızlık korkusuyla birlikte kendi sportif performansına yönelik bir takıntıya yol açabilir. Bu kaçınılmaz olarak kişinin özgüveniyle çatışmasına ve sonunda yaşamın diğer etkinliklerine olan ilginin tamamen kaybolmasına yol açar. Psikolojide gerçek yastan bahsederiz, bununla sporcu rolünün kaybını kastediyoruz, yeni bir kariyere başlamak için gerekli araçlara sahip olmamanın, teşviklerin veya fırsatların yokluğunun ve her şeyden önce doldurulması zor olan fiziksel ve duygusal bir boşluğun farkına varılması”.
“Ancak belki de en endişe verici veriler, sporcuların varlıklarının kötü yönetimiyle ilgili veriler. Lombard International Assurance’ın Avrupa’da yürüttüğü araştırmaya göre, Birleşik Krallık’ta futbolcuların yüzde 40’ı emekli olduktan 5 yıl sonra yoksulluk riskiyle karşı karşıya. Yüzde 60’lara çıkıyor. Bunun birden fazla nedeni var: yanlış yatırımlar, yetersiz yaşam standardı ve daha önce de belirtildiği gibi psikolojik sorunlar. Sporcular çoğunlukla yalnızdır, spor kariyerinden kariyere geçiş sürecinde kendilerine eşlik edilme ve desteklenme imkânı yoktur. kariyer sonrası ve her şeyden önce kendilerini başarılı bir şekilde yeniden keşfedecek araçlara sahip değiller.”