achievable
New member
Listesi Tenis oyuncuları Son haftalarda turnuvalarda hükmen mağlup olanlar, İtalyan Enternasyonalleri'nde Mutua Madrid AçıkParis slam'i göz önüne alındığında, Roland-Garros (GünahkarAlcaraz ve Medvedev çekildi, Nadal ve Berrettini Fiziksel sorunlardan büyük bir dikkatle dönen), çok fazla oynayan ve farklı oyun yüzeylerinde oynayan profesyoneller arasında daha fazla sayıda yaralanma sorununu gündeme getiriyor.
“Teniste görülen yaralanmalar diğer sporlarda da yaygın olsa da, yıl boyunca devam eden doğası, oynandığı farklı yüzeyler, kullanılan ekipmanlar ve biyomekanik ile birleştiğinde benzersiz bir yaralanma yelpazesine yol açıyor. Genel olarak, akut yaralanmalar daha sık meydana gelir ve alt ekstremiteleri daha sık etkileme eğilimindeyken, kronik yaralanmalar üst ekstremiteleri daha sık etkileme eğilimindedir”, diye açıklıyor Adnkronos Health'e. Andrea Bernetti, İtalyan Fiziksel ve Rehabilitasyon Tıbbı Derneği (Simfer) başkan yardımcısı. Tedavi açısından bakıldığında, “çoğu yaralanma genellikle vaka bazında değerlendirilecek rehabilitasyon müdahale stratejilerini içeren konservatif yaklaşımlarla yönetilebilir – gözlemliyor – 'Oyuna dönüş' aşaması ve nüksetmelerin önlenmesi, sonra temel “.
Bernetti, “Seçkin sporcuların yaralanmalarının ardındaki açıklamaları, spesifik vakayı ayrıntılı olarak bilmeden sağlamak her zaman zordur ve bu nedenle genelleme yapmak doğru değildir” diyor Bernetti. Ancak literatür verilerine dayanarak, iki unsurun makul faktörler olarak kısmen altını çizebiliriz. Risk Her şeyden önce, oyun saatleri ve oynanan maç sayısı merkezi bir rol oynamaktadır. Özellikle son bilimsel araştırmalar, 1000 oyun saati başına 0,04 ile 3 arasında bir yaralanma vakası olduğunu göstermiştir. tüm profesyonel tenis etkinliklerinde oynanan dakikalara ilişkin verilerTenis Profesyonelleri Derneği (ATP) ve Kadın Tenis Birliği (WTA) 2011 ile 2016 yılları arasında, kadınlarda 10.000 oyun maruziyeti başına 201,7, erkeklerde ise 148,6 yaralanma oranı buldular. Ek olarak, erkekler ve kadınlar arasındaki yaralanmaların dağılımında önemli farklılıklar olduğunu, kadınlarda en sık görülen yaralanma bölgelerinin omuz, ayak, bilek ve diz olduğunu, erkekler arasında ise diz, ayak bileği ve uyluk yaralanmalarının en yaygın olduğunu belirttiler.”
“Diğer ilginç veriler – diyor Bernetti – Hollanda Kraliyet Çim Tenisi Birliği'nin 3.500'den fazla amatör tenis oyuncusu üzerinde yürütülen ve oyunculara göre daha fazla yüzeyde oynayan oyuncularda aşırı kullanım yaralanmalarının daha yüksek oranda gözlemlendiğini gösteren bir Hollanda araştırmasından geliyor. Uzman, oyun yüzeyleri arasındaki bu değişikliğin elit oyuncular arasında bile sakatlıklar için bir risk faktörü olabileceği ve en azından kısmen oyun periyodundan geçişe kadar artan sakatlık vakalarını açıklayabileceği uyarısında bulunuyor. Doğal olarak bunlar genel verilerdir, her bir yaralanma, sporcunun kendine özgü her özelliği analiz edilerek kişiselleştirilmiş bir şekilde değerlendirilmeli ve tedavi edilmelidir.”
“Terapötik açıdan bakıldığında, bireysel yaralanmaların kesin ayrıntılarının bilinmesi gerekir. Bernetti'ye göre genel olarak iki hususu düşünebiliriz: bir yanda önleme, diğer yanda yaralanma durumunda tedavi. Elit tenisçiler bunu her iki yöne de çok yüksek bir hazırlıkla yaklaşan üst düzey profesyonellerden oluşan eksiksiz bir personel takip eder. Aslında, dikkate alınması gereken unsurlar çoktur, sadece atletik hazırlığın çok ötesindedir ve örneğin atletik hareketin biyomekaniğinin değerlendirilmesinden aşağıdakilere kadar uzanır. spor malzemeleri, beslenme ve psikolojik yönlerden sadece birkaçını saymak gerekirse.”
Hareket ve atletik jestin değerlendirilmesi bağlamında, hareketin nesnelleştirilmesine ve uygunsa neyin, nasıl düzeltileceğinin anlaşılmasına olanak tanıyan atalet sensörleri ve video analiz sistemleri gibi “teknolojik cihazlar giderek daha fazla kullanılmaktadır. Tedaviye bakış açısından – fizyoterapist, yaralanmaların çoğunluğunun genellikle vaka bazında değerlendirilecek rehabilitasyon müdahale stratejilerini içeren konservatif yaklaşımlarla yönetilebileceğini gözlemliyor. 'Oyuna dönüş' aşaması ve sakatlıkların önlenmesi. Bu durumda nüksetmeler temel önemdedir ve bazı durumlarda oyunun ve şutların türünde de değişiklik sağlayarak müdahaleyi gerektirir”.
“Teknoloji doğal olarak tedavi aşamasını, en son nesil enstrümantal fizik tedavilerin ve biyogeribildirim araçları aracılığıyla gücü veya propriyosepsiyonun artırılmasına yönelik aletlerin kullanımıyla da destekliyor – şu sonuca varıyor: Uygun olduğu durumlarda, örneğin hyaluronik asit veya ' Trombosit açısından zengin plazma' (Prp), bilimsel olmayan bir şekilde 'trombosit jölesi' olarak adlandırılır. Ancak her vakanın son derece kişiselleştirilmiş bir şekilde değerlendirilmesi ve yönetilmesi gerekir.
“Teniste görülen yaralanmalar diğer sporlarda da yaygın olsa da, yıl boyunca devam eden doğası, oynandığı farklı yüzeyler, kullanılan ekipmanlar ve biyomekanik ile birleştiğinde benzersiz bir yaralanma yelpazesine yol açıyor. Genel olarak, akut yaralanmalar daha sık meydana gelir ve alt ekstremiteleri daha sık etkileme eğilimindeyken, kronik yaralanmalar üst ekstremiteleri daha sık etkileme eğilimindedir”, diye açıklıyor Adnkronos Health'e. Andrea Bernetti, İtalyan Fiziksel ve Rehabilitasyon Tıbbı Derneği (Simfer) başkan yardımcısı. Tedavi açısından bakıldığında, “çoğu yaralanma genellikle vaka bazında değerlendirilecek rehabilitasyon müdahale stratejilerini içeren konservatif yaklaşımlarla yönetilebilir – gözlemliyor – 'Oyuna dönüş' aşaması ve nüksetmelerin önlenmesi, sonra temel “.
Bernetti, “Seçkin sporcuların yaralanmalarının ardındaki açıklamaları, spesifik vakayı ayrıntılı olarak bilmeden sağlamak her zaman zordur ve bu nedenle genelleme yapmak doğru değildir” diyor Bernetti. Ancak literatür verilerine dayanarak, iki unsurun makul faktörler olarak kısmen altını çizebiliriz. Risk Her şeyden önce, oyun saatleri ve oynanan maç sayısı merkezi bir rol oynamaktadır. Özellikle son bilimsel araştırmalar, 1000 oyun saati başına 0,04 ile 3 arasında bir yaralanma vakası olduğunu göstermiştir. tüm profesyonel tenis etkinliklerinde oynanan dakikalara ilişkin verilerTenis Profesyonelleri Derneği (ATP) ve Kadın Tenis Birliği (WTA) 2011 ile 2016 yılları arasında, kadınlarda 10.000 oyun maruziyeti başına 201,7, erkeklerde ise 148,6 yaralanma oranı buldular. Ek olarak, erkekler ve kadınlar arasındaki yaralanmaların dağılımında önemli farklılıklar olduğunu, kadınlarda en sık görülen yaralanma bölgelerinin omuz, ayak, bilek ve diz olduğunu, erkekler arasında ise diz, ayak bileği ve uyluk yaralanmalarının en yaygın olduğunu belirttiler.”
“Diğer ilginç veriler – diyor Bernetti – Hollanda Kraliyet Çim Tenisi Birliği'nin 3.500'den fazla amatör tenis oyuncusu üzerinde yürütülen ve oyunculara göre daha fazla yüzeyde oynayan oyuncularda aşırı kullanım yaralanmalarının daha yüksek oranda gözlemlendiğini gösteren bir Hollanda araştırmasından geliyor. Uzman, oyun yüzeyleri arasındaki bu değişikliğin elit oyuncular arasında bile sakatlıklar için bir risk faktörü olabileceği ve en azından kısmen oyun periyodundan geçişe kadar artan sakatlık vakalarını açıklayabileceği uyarısında bulunuyor. Doğal olarak bunlar genel verilerdir, her bir yaralanma, sporcunun kendine özgü her özelliği analiz edilerek kişiselleştirilmiş bir şekilde değerlendirilmeli ve tedavi edilmelidir.”
“Terapötik açıdan bakıldığında, bireysel yaralanmaların kesin ayrıntılarının bilinmesi gerekir. Bernetti'ye göre genel olarak iki hususu düşünebiliriz: bir yanda önleme, diğer yanda yaralanma durumunda tedavi. Elit tenisçiler bunu her iki yöne de çok yüksek bir hazırlıkla yaklaşan üst düzey profesyonellerden oluşan eksiksiz bir personel takip eder. Aslında, dikkate alınması gereken unsurlar çoktur, sadece atletik hazırlığın çok ötesindedir ve örneğin atletik hareketin biyomekaniğinin değerlendirilmesinden aşağıdakilere kadar uzanır. spor malzemeleri, beslenme ve psikolojik yönlerden sadece birkaçını saymak gerekirse.”
Hareket ve atletik jestin değerlendirilmesi bağlamında, hareketin nesnelleştirilmesine ve uygunsa neyin, nasıl düzeltileceğinin anlaşılmasına olanak tanıyan atalet sensörleri ve video analiz sistemleri gibi “teknolojik cihazlar giderek daha fazla kullanılmaktadır. Tedaviye bakış açısından – fizyoterapist, yaralanmaların çoğunluğunun genellikle vaka bazında değerlendirilecek rehabilitasyon müdahale stratejilerini içeren konservatif yaklaşımlarla yönetilebileceğini gözlemliyor. 'Oyuna dönüş' aşaması ve sakatlıkların önlenmesi. Bu durumda nüksetmeler temel önemdedir ve bazı durumlarda oyunun ve şutların türünde de değişiklik sağlayarak müdahaleyi gerektirir”.
“Teknoloji doğal olarak tedavi aşamasını, en son nesil enstrümantal fizik tedavilerin ve biyogeribildirim araçları aracılığıyla gücü veya propriyosepsiyonun artırılmasına yönelik aletlerin kullanımıyla da destekliyor – şu sonuca varıyor: Uygun olduğu durumlarda, örneğin hyaluronik asit veya ' Trombosit açısından zengin plazma' (Prp), bilimsel olmayan bir şekilde 'trombosit jölesi' olarak adlandırılır. Ancak her vakanın son derece kişiselleştirilmiş bir şekilde değerlendirilmesi ve yönetilmesi gerekir.