Ekim: “Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu Farkındalık Ayı”
Dikkat eksikliğinde kullanılan gerçek ve yenilikçi yollar, çocukların konsantre olmalarına ve çalışma vakit içinderını daha tesirli hale getirmelerine yardımcı oluyor.
Dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu konusunda uzmanlaşmış psikolog ve GoStudent öğretmeni Carlotta De Chirico, dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu olan çocuklar ve gençlerin hem okul hayatları birebir vakitte gelişimleri için birtakım pedagojik-didaktik stratejiler paylaştı.
Ekim ayı “Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğu” farkındalık ayıdır. DEHB, çabucak hemen gereğince teşhis edilmemiş ve her vakit gereğince tedavi edilmemiş bulunmasına karşın, en yaygın gelişimsel nöropsikiyatrik bozukluklardan biridir.
Bu bozukluk çocuklukta, erkeklerde kızlardan daha sık görülür (2’ye 1 oranında) ve en önemli üç semptomla karakterize edilir: dikkatsizlik, dürtüsellik ve hiperaktivite. DEHB’li bireyler çoklukla olağan yahut ortalamanın üzerinde bir entelektüel ve bilişsel düzeyde olsalar da, okulda bir derse katılmak yahut ders çalışmak ve ödev yapmak üzere vakit ortasında daima ve uzun vadeli dikkat gerektiren hareketsiz faaliyetleri yerine getirmekte çoğunlukla zorluk çekerler.
Peki DEHB’li çocuk ve ergenlerin çok gayret masraftan tesirli bir biçimde öğrenmelerine nasıl yardımcı olabiliriz? Hangi pedagojik-didaktik stratejiler onları dahil etmeye ve motive etmeye yardımcı olabilir?Konusunda uzmanlaşmış psikolog, GoStudent eğitmeni Charlotta De Chirico, dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu olan öğrencilerin konsantre olmalarına ve çalışma vakit içinderını daha tesirli hale getirmelerine yardımcı olacak pratik ipuçları ve tesirli püf noktaları hazırladı.
1) Çalışabilmeleri için sakin, pak ve yeterli organize edilmiş bir alan belirleyin.
Çalışma anına yaklaşırken düşünülmesi gereken birinci şey, özel bir alan hazırlamaktır. Bu, rastgele bir öğrenci için güzel bir uygulamadır, fakat DEHB olan çocuk ve gençler kelam konusu olduğunda, sabit referans noktaları vermek hakikaten çok kıymetlidir. Konutun sakin bir bölgesinde pak, düzgün organize edilmiş bir yer olmalıdır. Sıcak ışıklar, beyaz duvarlar ve masanın üzerinde, sadece çalışması için gerekli olan materyalin bulunması değerlidir.
2) Bir rutin oluşturun ve vakit geçişlerini işaretleyin.
Çocuklar ve yetişkinler vaktin geçişi konusunda farklı bir algıya sahiptir. Aslında, soyutlama kapasitesini çabucak hemen tam olarak geliştirmemiş olan çocuklar, vakit üzere soyut bir kavramı somut bir şey olarak görselleştirmekte zorlanırlar. Bu, DEHB’li, aldatıcı bir vakit algısı olan ve bir nazaranvin yahut beklemenin müddetini algılama yeteneği olmayan şahıslarda daha da barizdir.
Bu niçinle, DEHB’li çocuklar ve gençlerle ilgilenirken, düzgün tanımlanmış vakit çizelgelerine sahip bir çalışma rutini oluşturmak fazlaca değerlidir. Bu durumlarda vakit içindeyıcı kullanmak pahalı olabilir, hatta vaktin geçişinin görsel bir temsili çocuğun hakikat bir algı kazanmasına yardımcı olabilir. Daha büyük çocuklar yahut yetişkinler için ise vakit içindeyıcı, can zahmetiyle çaba etmek, dikkat ve motivasyon düzeyini yüksek tutmak için epey tesirli bir araç olabilir.
3) Bir çalışma planı yahut bir ‘storyboard’ oluşturun.
DEHB’li çocuklar, çalışma vakit içinderını ve öğlenden daha sonra nazaranvlerinin idaresinde kendilerini organize etmek için başkalarından daha fazla gayret verirler. Çalışmanın gelişmenini ve vakit içindemasını nokta nokta özetleyeceğimiz bir şema yahut bir “görsel senaryo taslağı” oluşturmak değerlidir. Öğrencilerin cüretini kıran istikametlerden biri, aslında, mesken ödevine meçhul sayıda hareket olarak bakmaktır. Bunu hangi husustan başlayacağız, hangisiyle devam edeceğiz? ve bununla bitireceğiz, üzere gerekli adımları belirleyerek dayanak olabilirsiniz. Ayrıyeten, çalışma programında bir vazife ile oburu ortasına her vakit güzel bir aktivite eklemek de değerlidir, bunu yaparken öğrenci, hak ettiği “ödülü” almak için her bakılırsavi tamamlamaya daha fazla teşvik edilmiş hissedecektir.
4) ‘Pomodoro Tekniği’ni kullanın.
“Pomodoro Tekniği” hem mesleksel alanda birebir vakitte öğrencilerin okul hayatlarında yaygın olarak kullanılan kısa çalışma müddetlerini ve akabinde kısa molaları düzenleyen bir teknik sistemdir. Bu teknik ekseriyetle 5 dakikalık ortalarla serpiştirilmiş 25 dakikalık çalışmayı barındırır. DEHB olan çocuklarda, en azından başlangıçta, çalışmaya ayrılan müddetin azamî 15-20 dakikaya düşürülmesi ve kimi durumlarda mola aralıklarının da 10 dakikaya çıkarılması önerilir.
Bir çalışma planı yahut tüm faaliyetlerin detaylı bir listesini hazırladıktan, çalışma ve boş vakit içinderın değişeceği kesin vakit içindemayı belirledikten daha sonra vakit içindeyıcıyı ayarlarsınız. Bu mühlet zarfında çocuğun dikkat dağıtıcı şeylere maruz kalmaması ve dikkatin yalnızca mesken ödevine ya da çalışacağı hususa verilmesi kıymetlidir. Bu teknik, çocuğun vakti kavramsallaştırmasına ve nicelleştirmesine ve süresiz olarak çalışmak zorunda kalmayacağını bilmesini sağlar. Ayrıyeten, çalışma-boş vakit değişimi, uygulamalı eğitimi algılamasına niye olarak konsantrasyon ve bağlılıklarını artırır.
5) Çalışmak için daha dinamik ve ilgi cazibeli bir yaklaşım benimseyin.
DEHB olan öğrencilerin baş düşmanı can düşüncesidir. Klasik “oku ve yeniden et” bu çocuklar ve gençler için fazlaca uyarıcı değildir. Bu niçinle, hem öğretmenlerin tıpkı vakitte ebeveynlerin, çalışma anını mümkün olduğunca dinamik ve ilgi alımlı hale getirmek için efor göstermeleri değerlidir. Bu manada görseller, sinemalar, renkli haritalar ve çizimler üzere görsel öğelerin kullanılması ya da etkileşimli etkinlikler ve oyunlar fazlaca faydalı olabilir.
Yeni teknolojiler yahut oyunlaştırma uygulamaları da öğrenmeyi daha enteresan, teşvik edici ve tesirli hale getirmeye yardımcı olabilir. Bir bilgisayar yahut tablet kullanılması durumunda, aygıtları uçuş moduna girilmesi ve çalışma ile ilgili olmayan tüm bu program yahut uygulamalardan gelen bildirimlerin kapatılması tavsiye edilir.
6) Ferdi ve “kişiye özel” eğitim takviyesine başvurun.
Okullar çoklukla özelleştirilmiş bir yaklaşımı benimseyen bir biçimde yapılandırılmamıştır. Lakin DEHB’li çocuklar yahut gençler “kişiye özel” öğretim formlarına gereksinim duyarlar. Her öğrenciye uygulanan formül DEHB’li öğrencileri uzun vadede hayal kırıklığına uğratabilir ve hatta okulu bırakmalarına niye olabilir. Bu sorunu ortadan kaldırabilmek için kesinlikle bir dış dayanağa güvenmek gerekir. Okul daha sonrası özel öğretmene başvurmak – yüz yüze yahut çevrimiçi – özel gereksinimleri olan bu öğrencilerin, daha tesirli, esnek ve teşvik edici bir biçimde öğrenmelerini sağlamak için katiyen mükemmel bir yoldur.
Derslerin kişiselleştirilmiş olması, öğrenci ve öğreticinin daha sağlam bir bağ kurmasını ve daha fazla ahenk sağlamasına imkan tanır. Çocuğun yahut gencin öğrenme ritimleri ve muhtaçlıkları hakkında daha derin bir bilgi birikimi yardımıyla, öğretmen “kişiye özel” dersler ve öğretim planları oluşturabilmek için gerekli tüm araçlara sahip olacaktır. Bu tesirli sistem çocukların derslere iştirakini ve motivasyonlarını artırmalarını sağlar.
7) Olumlu davranışları ödüllendirin.
Olumlu davranışı pekiştirmek ve ödüllendirmek kıymetlidir. Ödüllendirme, genel olarak çocuklarla ilgilenirken güzel bir uygulamadır, fakat DEHB olan bireyler için mutlaka gereklidir.
Geri bildirimin formülasyonu da hayli değerlidir, genel bir “iyi, epey iyi”, öznenin hangi davranışları hakikat uyguladığını anlamasına yardımcı olmaz ve çocuğa niye ödüllendirildiğini açıklamaz.
Ebeveyn yahut öğretmen aksiyonun yapıldığı anda geri bildirim sağlarsa, çocuk yapılan aksiyonun yetişkin tarafınca onaylanma hareketi ile ilişkilendirebilir. Bu uygulama, çocuğu olumlu bir reaksiyona ya da mükafata yol açan davranışları vakit ortasında tekrar etmeye teşvik etmenin yanı sıra, öz-denetim-öz-düzenleme yeteneği üzerinde hayli olumlu yansımaları vardır.
8) Motivasyon ve benlik hürmeti üzerinde çalışın.
Son olarak, DEHB’li çocuklara her vakit empati göstermek ve gayretlerini asla küçümsememek değerlidir: diğerleri için kıymetsiz olan bir aksiyon, DEHB’li çocuklar için bir muvaffakiyet olabilir ve büyük uğraş ve bağlılık gerektirebilir. Bu niçinle onları şad etmek ve günlük hayatta olduğu kadar okul hayatında da her başarıyı kutlamak kıymetlidir. Örneğin, sistemsiz ve makus organize olan DEHB’li çocuklar ekseriyetle çantayı ve öğretim malzemesini hazırlamakta zorluk çekerler. Görselleri de kullanarak bir “yapılacaklar listesi” hazırlamak, çocuğun çeşitli adımları hatırlamasına ve bu vazifesi tam özerklik ortasında gerçekleştirmeyi öğrenmesine yardımcı olabilir. Her vakit sıradan aksiyonlarla başlamak ve çocuklara düzgün tanımlanmış ve ulaşılabilir gayeler vermek kıymetlidir. Bir hareketi tesirli bir biçimde ve bir yetişkinin yardımı olmadan tamamlayabilmek, motivasyon ve benlik hürmeti üzerinde olumlu tesirlerle çocuğun kendisini mutlu hissetmesini sağlayacaktır.
GoStudent eğitmeni ve psikolog Carlotta De Chirico, “Otizm Spektrum Bozukluğu konusunda uzmanlaşmış bir psikolog ve eğitmen olarak tecrübelerim sırasında, bu biçimleri DEHB’den muzdarip hayli sayıda çocuk ve genç üzerinde uygulamaya koyabildim ve tesirlerini gördüm. Bu pedagojik-didaktik ipuçlarını paylaşmanın yanı sıra, her şeydilk evvel, bu bozukluğun gözardı edilmesini azaltmaya yardımcı olmak ve ebeveynleri DEHB’den şüpheleniliyorsa derhal bir uzmana istişareye teşvik etmek istiyorum. Aslında birinci adım, bir uzmana, yani bir nöropsikiyatriste yahut nöropsikoloji yahut gelişimsel bozukluklar konusunda uzmanlaşmış bir psikoloğa güvenip, bir kıymetlendirme talep etmektir. DEHB teşhisinin okul öncesi yaş (3-6 yaş) ile okul periyodu (6-12 yaş) içinde alınması, vaktinde, tesirli ve kalıcı müdahale edilebilmesi için epey kıymetlidir. DEHB’nin erken müdahale edilememesi, çocuğun büyüme seyahatinde önemli biçimde sorun yaratabilir ve ömrü boyunca okulu bırakma riskinin artması üzere olumsuz tesirlere niye olabilir. ”dedi.
Kaynak: (BYZHA) – Beyaz Haber Ajansı
Dikkat eksikliğinde kullanılan gerçek ve yenilikçi yollar, çocukların konsantre olmalarına ve çalışma vakit içinderını daha tesirli hale getirmelerine yardımcı oluyor.
Dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu konusunda uzmanlaşmış psikolog ve GoStudent öğretmeni Carlotta De Chirico, dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu olan çocuklar ve gençlerin hem okul hayatları birebir vakitte gelişimleri için birtakım pedagojik-didaktik stratejiler paylaştı.
Ekim ayı “Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğu” farkındalık ayıdır. DEHB, çabucak hemen gereğince teşhis edilmemiş ve her vakit gereğince tedavi edilmemiş bulunmasına karşın, en yaygın gelişimsel nöropsikiyatrik bozukluklardan biridir.
Bu bozukluk çocuklukta, erkeklerde kızlardan daha sık görülür (2’ye 1 oranında) ve en önemli üç semptomla karakterize edilir: dikkatsizlik, dürtüsellik ve hiperaktivite. DEHB’li bireyler çoklukla olağan yahut ortalamanın üzerinde bir entelektüel ve bilişsel düzeyde olsalar da, okulda bir derse katılmak yahut ders çalışmak ve ödev yapmak üzere vakit ortasında daima ve uzun vadeli dikkat gerektiren hareketsiz faaliyetleri yerine getirmekte çoğunlukla zorluk çekerler.
Peki DEHB’li çocuk ve ergenlerin çok gayret masraftan tesirli bir biçimde öğrenmelerine nasıl yardımcı olabiliriz? Hangi pedagojik-didaktik stratejiler onları dahil etmeye ve motive etmeye yardımcı olabilir?Konusunda uzmanlaşmış psikolog, GoStudent eğitmeni Charlotta De Chirico, dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu olan öğrencilerin konsantre olmalarına ve çalışma vakit içinderını daha tesirli hale getirmelerine yardımcı olacak pratik ipuçları ve tesirli püf noktaları hazırladı.
1) Çalışabilmeleri için sakin, pak ve yeterli organize edilmiş bir alan belirleyin.
Çalışma anına yaklaşırken düşünülmesi gereken birinci şey, özel bir alan hazırlamaktır. Bu, rastgele bir öğrenci için güzel bir uygulamadır, fakat DEHB olan çocuk ve gençler kelam konusu olduğunda, sabit referans noktaları vermek hakikaten çok kıymetlidir. Konutun sakin bir bölgesinde pak, düzgün organize edilmiş bir yer olmalıdır. Sıcak ışıklar, beyaz duvarlar ve masanın üzerinde, sadece çalışması için gerekli olan materyalin bulunması değerlidir.
2) Bir rutin oluşturun ve vakit geçişlerini işaretleyin.
Çocuklar ve yetişkinler vaktin geçişi konusunda farklı bir algıya sahiptir. Aslında, soyutlama kapasitesini çabucak hemen tam olarak geliştirmemiş olan çocuklar, vakit üzere soyut bir kavramı somut bir şey olarak görselleştirmekte zorlanırlar. Bu, DEHB’li, aldatıcı bir vakit algısı olan ve bir nazaranvin yahut beklemenin müddetini algılama yeteneği olmayan şahıslarda daha da barizdir.
Bu niçinle, DEHB’li çocuklar ve gençlerle ilgilenirken, düzgün tanımlanmış vakit çizelgelerine sahip bir çalışma rutini oluşturmak fazlaca değerlidir. Bu durumlarda vakit içindeyıcı kullanmak pahalı olabilir, hatta vaktin geçişinin görsel bir temsili çocuğun hakikat bir algı kazanmasına yardımcı olabilir. Daha büyük çocuklar yahut yetişkinler için ise vakit içindeyıcı, can zahmetiyle çaba etmek, dikkat ve motivasyon düzeyini yüksek tutmak için epey tesirli bir araç olabilir.
3) Bir çalışma planı yahut bir ‘storyboard’ oluşturun.
DEHB’li çocuklar, çalışma vakit içinderını ve öğlenden daha sonra nazaranvlerinin idaresinde kendilerini organize etmek için başkalarından daha fazla gayret verirler. Çalışmanın gelişmenini ve vakit içindemasını nokta nokta özetleyeceğimiz bir şema yahut bir “görsel senaryo taslağı” oluşturmak değerlidir. Öğrencilerin cüretini kıran istikametlerden biri, aslında, mesken ödevine meçhul sayıda hareket olarak bakmaktır. Bunu hangi husustan başlayacağız, hangisiyle devam edeceğiz? ve bununla bitireceğiz, üzere gerekli adımları belirleyerek dayanak olabilirsiniz. Ayrıyeten, çalışma programında bir vazife ile oburu ortasına her vakit güzel bir aktivite eklemek de değerlidir, bunu yaparken öğrenci, hak ettiği “ödülü” almak için her bakılırsavi tamamlamaya daha fazla teşvik edilmiş hissedecektir.
4) ‘Pomodoro Tekniği’ni kullanın.
“Pomodoro Tekniği” hem mesleksel alanda birebir vakitte öğrencilerin okul hayatlarında yaygın olarak kullanılan kısa çalışma müddetlerini ve akabinde kısa molaları düzenleyen bir teknik sistemdir. Bu teknik ekseriyetle 5 dakikalık ortalarla serpiştirilmiş 25 dakikalık çalışmayı barındırır. DEHB olan çocuklarda, en azından başlangıçta, çalışmaya ayrılan müddetin azamî 15-20 dakikaya düşürülmesi ve kimi durumlarda mola aralıklarının da 10 dakikaya çıkarılması önerilir.
Bir çalışma planı yahut tüm faaliyetlerin detaylı bir listesini hazırladıktan, çalışma ve boş vakit içinderın değişeceği kesin vakit içindemayı belirledikten daha sonra vakit içindeyıcıyı ayarlarsınız. Bu mühlet zarfında çocuğun dikkat dağıtıcı şeylere maruz kalmaması ve dikkatin yalnızca mesken ödevine ya da çalışacağı hususa verilmesi kıymetlidir. Bu teknik, çocuğun vakti kavramsallaştırmasına ve nicelleştirmesine ve süresiz olarak çalışmak zorunda kalmayacağını bilmesini sağlar. Ayrıyeten, çalışma-boş vakit değişimi, uygulamalı eğitimi algılamasına niye olarak konsantrasyon ve bağlılıklarını artırır.
5) Çalışmak için daha dinamik ve ilgi cazibeli bir yaklaşım benimseyin.
DEHB olan öğrencilerin baş düşmanı can düşüncesidir. Klasik “oku ve yeniden et” bu çocuklar ve gençler için fazlaca uyarıcı değildir. Bu niçinle, hem öğretmenlerin tıpkı vakitte ebeveynlerin, çalışma anını mümkün olduğunca dinamik ve ilgi alımlı hale getirmek için efor göstermeleri değerlidir. Bu manada görseller, sinemalar, renkli haritalar ve çizimler üzere görsel öğelerin kullanılması ya da etkileşimli etkinlikler ve oyunlar fazlaca faydalı olabilir.
Yeni teknolojiler yahut oyunlaştırma uygulamaları da öğrenmeyi daha enteresan, teşvik edici ve tesirli hale getirmeye yardımcı olabilir. Bir bilgisayar yahut tablet kullanılması durumunda, aygıtları uçuş moduna girilmesi ve çalışma ile ilgili olmayan tüm bu program yahut uygulamalardan gelen bildirimlerin kapatılması tavsiye edilir.
6) Ferdi ve “kişiye özel” eğitim takviyesine başvurun.
Okullar çoklukla özelleştirilmiş bir yaklaşımı benimseyen bir biçimde yapılandırılmamıştır. Lakin DEHB’li çocuklar yahut gençler “kişiye özel” öğretim formlarına gereksinim duyarlar. Her öğrenciye uygulanan formül DEHB’li öğrencileri uzun vadede hayal kırıklığına uğratabilir ve hatta okulu bırakmalarına niye olabilir. Bu sorunu ortadan kaldırabilmek için kesinlikle bir dış dayanağa güvenmek gerekir. Okul daha sonrası özel öğretmene başvurmak – yüz yüze yahut çevrimiçi – özel gereksinimleri olan bu öğrencilerin, daha tesirli, esnek ve teşvik edici bir biçimde öğrenmelerini sağlamak için katiyen mükemmel bir yoldur.
Derslerin kişiselleştirilmiş olması, öğrenci ve öğreticinin daha sağlam bir bağ kurmasını ve daha fazla ahenk sağlamasına imkan tanır. Çocuğun yahut gencin öğrenme ritimleri ve muhtaçlıkları hakkında daha derin bir bilgi birikimi yardımıyla, öğretmen “kişiye özel” dersler ve öğretim planları oluşturabilmek için gerekli tüm araçlara sahip olacaktır. Bu tesirli sistem çocukların derslere iştirakini ve motivasyonlarını artırmalarını sağlar.
7) Olumlu davranışları ödüllendirin.
Olumlu davranışı pekiştirmek ve ödüllendirmek kıymetlidir. Ödüllendirme, genel olarak çocuklarla ilgilenirken güzel bir uygulamadır, fakat DEHB olan bireyler için mutlaka gereklidir.
Geri bildirimin formülasyonu da hayli değerlidir, genel bir “iyi, epey iyi”, öznenin hangi davranışları hakikat uyguladığını anlamasına yardımcı olmaz ve çocuğa niye ödüllendirildiğini açıklamaz.
Ebeveyn yahut öğretmen aksiyonun yapıldığı anda geri bildirim sağlarsa, çocuk yapılan aksiyonun yetişkin tarafınca onaylanma hareketi ile ilişkilendirebilir. Bu uygulama, çocuğu olumlu bir reaksiyona ya da mükafata yol açan davranışları vakit ortasında tekrar etmeye teşvik etmenin yanı sıra, öz-denetim-öz-düzenleme yeteneği üzerinde hayli olumlu yansımaları vardır.
8) Motivasyon ve benlik hürmeti üzerinde çalışın.
Son olarak, DEHB’li çocuklara her vakit empati göstermek ve gayretlerini asla küçümsememek değerlidir: diğerleri için kıymetsiz olan bir aksiyon, DEHB’li çocuklar için bir muvaffakiyet olabilir ve büyük uğraş ve bağlılık gerektirebilir. Bu niçinle onları şad etmek ve günlük hayatta olduğu kadar okul hayatında da her başarıyı kutlamak kıymetlidir. Örneğin, sistemsiz ve makus organize olan DEHB’li çocuklar ekseriyetle çantayı ve öğretim malzemesini hazırlamakta zorluk çekerler. Görselleri de kullanarak bir “yapılacaklar listesi” hazırlamak, çocuğun çeşitli adımları hatırlamasına ve bu vazifesi tam özerklik ortasında gerçekleştirmeyi öğrenmesine yardımcı olabilir. Her vakit sıradan aksiyonlarla başlamak ve çocuklara düzgün tanımlanmış ve ulaşılabilir gayeler vermek kıymetlidir. Bir hareketi tesirli bir biçimde ve bir yetişkinin yardımı olmadan tamamlayabilmek, motivasyon ve benlik hürmeti üzerinde olumlu tesirlerle çocuğun kendisini mutlu hissetmesini sağlayacaktır.
GoStudent eğitmeni ve psikolog Carlotta De Chirico, “Otizm Spektrum Bozukluğu konusunda uzmanlaşmış bir psikolog ve eğitmen olarak tecrübelerim sırasında, bu biçimleri DEHB’den muzdarip hayli sayıda çocuk ve genç üzerinde uygulamaya koyabildim ve tesirlerini gördüm. Bu pedagojik-didaktik ipuçlarını paylaşmanın yanı sıra, her şeydilk evvel, bu bozukluğun gözardı edilmesini azaltmaya yardımcı olmak ve ebeveynleri DEHB’den şüpheleniliyorsa derhal bir uzmana istişareye teşvik etmek istiyorum. Aslında birinci adım, bir uzmana, yani bir nöropsikiyatriste yahut nöropsikoloji yahut gelişimsel bozukluklar konusunda uzmanlaşmış bir psikoloğa güvenip, bir kıymetlendirme talep etmektir. DEHB teşhisinin okul öncesi yaş (3-6 yaş) ile okul periyodu (6-12 yaş) içinde alınması, vaktinde, tesirli ve kalıcı müdahale edilebilmesi için epey kıymetlidir. DEHB’nin erken müdahale edilememesi, çocuğun büyüme seyahatinde önemli biçimde sorun yaratabilir ve ömrü boyunca okulu bırakma riskinin artması üzere olumsuz tesirlere niye olabilir. ”dedi.
Kaynak: (BYZHA) – Beyaz Haber Ajansı