KONYA (AA) – Konya‘da yaşayan Ukraynalılar, Rusya’nın ülkelerine yönelik taarruzlarını kaygıyla takip ediyor, savaşın bir an evvel bitmesini bekliyor.
Ülkelerindeki aileleriyle teknolojik imkanlar çerçevesinde sesli ve imajlı görüşme imkanı bulan Ukraynalılar, vakit zaman sığınaklara giden yakınlarından haber alamayınca endişe yaşıyor.
Kilometrelerce uzaktaki ailelerine moral vermeye çalışan Ukraynalılar, savaşın bir an evvel son bulması için dua ediyor.
Yaklaşık 1 yıldır Konya’da yaşayan 39 yaşındaki Anna Starovoitova, AA muhabirine, turizm işiyle uğraşmak için Türkiye’ye geldiğini söylemiş oldu.
Starovoitova, kızı ve oğlunun ülkesinde olduğunu belirterek, “Tatil ötürüsıyla oğlum yanımdaydı. Okul açıldığı için 3 hafta evvel Ukrayna’ya gönderdim. Yaz tatilinde Türkiye’ye getirmeyi düşünüyordum. Yılbaşında buradaydı. Bir ay benim yanımda kaldı. 9 yaşındaki oğlum ve 19 yaşındaki kızım anneannelerinin yanında kalıyor.” dedi.
“Aradığımda kimi vakit saatlerce ulaşamıyorum”
Ailesiyle internet üzerinden bağlantı kurarken bile aksaklıklar yaşadıklarına değinen Starovoitova, ülkesine yapılan akınların akabinde daima “Ne olacak?” telaşı taşıdıklarını lisana getirdi.
Ailesi için epeyce endişelendiğini vurgulayan Starovoitova, “Aradığımda kimi vakit saatlerce onlara ulaşamıyorum. Her siren başladığı vakit ailem bodruma gidiyor. Annem, ilaç, yemek, su üzere gereçlerle valiz hazırlamış. Bir de küçük kutuya köpek maması koymuş. Nasıl sakin olayım. Çocuklarım orada, kalbim orada. Artık bugün ben yarısı ölmüş, yarısı yaşayan biriyim. Ölürsem de kendi toprağım olsun.” tabirlerini kullandı.
Yulia Çapar da 5 yıldır Türkiye’de bulunduğunu, 2,5 yaşında oğlu olduğunu bildirdi.
Annesi, babası, erkek kardeşi ve tüm akrabalarının Ukrayna’da olduğunu anlatan Çapar, şu biçimde konuştu:
“Ailemin yaşadığı kent de bombalandı. Devamlı siren sesi geliyor. Korkuyorlar lakin savaşıyorlar. Sivil halk kendi kentlerini muhafazaya çalışıyor. Ailemle sık sık görüşmeye çalışıyorum. Psikolojileri bozuk. Annem uyumuyor. 1 saat evvel annemle konuştum. Marketler, raflar boş. hiç bir şey yok. Türkiye’den Ruslara seslenmek istiyorum, lütfen susmayın. Bu savaşı siz durdurabilirsiniz. Lütfen bir şeyler yapın.”
AA / Zehra Melek Çat – Şimdiki
Ülkelerindeki aileleriyle teknolojik imkanlar çerçevesinde sesli ve imajlı görüşme imkanı bulan Ukraynalılar, vakit zaman sığınaklara giden yakınlarından haber alamayınca endişe yaşıyor.
Kilometrelerce uzaktaki ailelerine moral vermeye çalışan Ukraynalılar, savaşın bir an evvel son bulması için dua ediyor.
Yaklaşık 1 yıldır Konya’da yaşayan 39 yaşındaki Anna Starovoitova, AA muhabirine, turizm işiyle uğraşmak için Türkiye’ye geldiğini söylemiş oldu.
Starovoitova, kızı ve oğlunun ülkesinde olduğunu belirterek, “Tatil ötürüsıyla oğlum yanımdaydı. Okul açıldığı için 3 hafta evvel Ukrayna’ya gönderdim. Yaz tatilinde Türkiye’ye getirmeyi düşünüyordum. Yılbaşında buradaydı. Bir ay benim yanımda kaldı. 9 yaşındaki oğlum ve 19 yaşındaki kızım anneannelerinin yanında kalıyor.” dedi.
“Aradığımda kimi vakit saatlerce ulaşamıyorum”
Ailesiyle internet üzerinden bağlantı kurarken bile aksaklıklar yaşadıklarına değinen Starovoitova, ülkesine yapılan akınların akabinde daima “Ne olacak?” telaşı taşıdıklarını lisana getirdi.
Ailesi için epeyce endişelendiğini vurgulayan Starovoitova, “Aradığımda kimi vakit saatlerce onlara ulaşamıyorum. Her siren başladığı vakit ailem bodruma gidiyor. Annem, ilaç, yemek, su üzere gereçlerle valiz hazırlamış. Bir de küçük kutuya köpek maması koymuş. Nasıl sakin olayım. Çocuklarım orada, kalbim orada. Artık bugün ben yarısı ölmüş, yarısı yaşayan biriyim. Ölürsem de kendi toprağım olsun.” tabirlerini kullandı.
Yulia Çapar da 5 yıldır Türkiye’de bulunduğunu, 2,5 yaşında oğlu olduğunu bildirdi.
Annesi, babası, erkek kardeşi ve tüm akrabalarının Ukrayna’da olduğunu anlatan Çapar, şu biçimde konuştu:
“Ailemin yaşadığı kent de bombalandı. Devamlı siren sesi geliyor. Korkuyorlar lakin savaşıyorlar. Sivil halk kendi kentlerini muhafazaya çalışıyor. Ailemle sık sık görüşmeye çalışıyorum. Psikolojileri bozuk. Annem uyumuyor. 1 saat evvel annemle konuştum. Marketler, raflar boş. hiç bir şey yok. Türkiye’den Ruslara seslenmek istiyorum, lütfen susmayın. Bu savaşı siz durdurabilirsiniz. Lütfen bir şeyler yapın.”
AA / Zehra Melek Çat – Şimdiki